This summer, Warsaw’s artistic landscape has been enriched by the new effigy of William Heerlein Lindley. It is the the bust of W.H. Lindley sculptured by professor Jan Pastwa from Warsaw Fine Art University. He is also the author of the full sculpture of W.H. Lindley standing next to the bench dedicated to him at Warsaw Podzamcze Park. The bench has been designed by Dr Norbert Sarnecki with assistance of Anna Sarnecka.
The bust of W.H. Lindley stands in the latest addition to Warsaw Supply Company - water ozonation and water filtration on the activated carbon.
The relief depicting William Lindley-father on the pediment of the building is visible from Filtrowa Street but the bust of William Heerlein is not publicly accessible. It can be admired only by the guests of the Company.
We are very glad of the fact that W.H. Lindley is also commemorated in the new Water Supply Company building, but we regret that Professor Pastwa has not benefited from our iconography and gave his sculpture the profile (intuitively rightly) of the author of this note, who tirelessly do research into career and life of the Lindleys, the family of the great English Civil engineers...
About the artists see: http://sculpture.com.pl/files_NS/index.htm
This beautiful water tower was built in 1900 in Gizycko, in the heart of Great Mazurian Lakes. Since 1997 it has been the private property with a cafe and the local museum on the top.
It was designed by engineer Otto Intze (1843-1904). The Intze Prionciple was named after him.
A water tower built in accordance with the Intze Principle has a brick shaft on which the water tank sits. The base of the tank is fixed with a ring anchor (Ringanker) made of iron or steel, so that only vertical, not horizontal, forces are transmitted to the tower. Due to the lack of horizontal forces the tower shaft does not need to be quite as solidly built. This type of design was used in Germany between 1885 and 1905.(Wikipedia)
https://www.gizycko.pl/wieza-cisnien.html
https://www.gizycko.pl/wieza-cisnien-w-zimowej-szacie.html
Giżycko is truly part of “the land of a thousand lakes”, whose greatest attraction is nature. There are over 100 lakes around Giżycko. They surround it on all sides: Lake Niegocin (seventh largest in Poland with 26 km2) in the south, Lake Mamry (second largest in Poland with 104.5 km2 and up to 43.8 m deep) in the north, Lake Tajty in the west, and Lakes Wojnowskie and Grajewko. Niegocin and Kisajno (comprising Lake Mamry) are connected with two canals.
https://www.gizycko.pl/en/main_en.html
Wspaniały tydzień z pięknym głosem Maachy
Deubner w austriackim Radiu Ö1 (ORF) Jest wyjątkowa okazja, by posłuchać
„naszej gwiazdy” Maachy Deubner w podkaście austriackiego radia Ö1 (ORF).
Artystka prezentuje w nim swoją ostatnią płytę
CD „Bessonnitsa /Insomnia - A Mandelstam Album” z muzyką kameralną Eleny Firsovej,
Sofii Gubaiduliny, Edison Denisov i Valentin Silvestrov.W audycji radiowej znalazły się również
arcydzieła W.A. Mozarta, Gija Kanczeli, Valentina Silvestrova, Gustava Mahlera.
Maacha Deubner, sopran
"Głos Maachy Deubner jest zjawiskowy sam w sobie."
Oficjalna strona artystki :
Maacha Deubner - Soprano - Official website (maacha-deubner.com)
Nowe CD Maacha Deubner przygotowała we współpracy z Tatjaną Frumkis, kompozytorką urodzoną i wykształconą w Tallinie (Estonia), od 30 lat mieszkającą w Berlinie.
Maacha Deubner i Tatjana
Frumkis udzielają również wywiadów na temat swoich muzycznych inspiracji
Zapraszamy do posłuchania!
https://oe1.orf.at/programm/20220423/675925/Maacha-Deubner-Tatjana-Frumkis
Sztuka uliczna (street art) może spełniać różne funkcje, upamiętniać miejsca i osoby, a także upiększać ulice. Takie było założenie władz miejskich Bergedorf.
Przypomnijmy tu tylko, że Bergedorf lub Hamburg-Bergedorf, to część miasta Hamburga, od 1 kwietnia 1938 r. włączona w granice Dużego Hamburga. Oddanie do użytku w 1842 r. linii kolejowej, która połączyła to niewielkie miasteczko z Wolnym Hanzeatyckim Miastem Hamburg, rozpoczęło wielką europejska karierę Williama Lindleya.
Spółka Akcyjna ds. kultury i historii Bergedorf-Południe (Kultur-und Geschichts-AG Bergedorf-Süd) zdawała sobie sprawę z wątpliwej urody skrzynek rozdzielczych doprowadzających elektryczność do mieszkań oraz obiektów przemysłowych i podjęła decyzję o przeprowadzeniu kampanii na rzecz ich artystycznego przeprojektowania. Pod koniec 2017 r., te wcześniej szare, niepozorne lub mocno zabrudzone dystrybutory energii, zostały odnowione przez hamburskiego artystę Vincenta Schulze, od kilkunastu lat specjalizującego się w sztuce miejskiej i tworzącego na zamówienie wysokiej jakości grafikę ścienną, zdobiącą elewacje budynków niemieckich miast, murale czy też dzieła z cyklu iluzji malarskiej. Do celów tych używa różnorodnych kolorowych sprayów.
Grafika Schultze spodobała się publiczności i autor zaproszony został do drugiego etapu projektu. W 2018 r. wybrano kolejne historyczne motywy, nawiązujące do historii danego miejsca. Wzdłuż Rektor-Ritter-Straße powstały obrazy ukazujące podobizny Williama Lindleya, architekta Hamburga, Alexisa de Chateauneufa, czy też innych ważnych dla miasta postaci.
Powstał także obraz jednego obiektu związanego z Lindleyem- drewniany dworzec jego projektu, który zachował się do dnia dzisiejszego.
Dziennikarka Heidi vom Lande przypomniała o tych artystycznych obiektach w kontekście epidemii covid-19. „Graffiti jest legalne w Bergedorf-Süd! Wyjdź na świeże powietrze i podziwiaj sztukę uliczną!” – wzywała mieszkańców dzielnicy do ruchu dla zdrowia.
Zobacz:
Zobacz: http://www.08schulzedesign.de/start.html
Fot,. portretu W. Lindleya: Bernd Carstensen, https://www.flickr.com/photos/161366249@N02/49526820036/
W październiku 2021 roku rzecznik MPWiK Marek
Smółka poinformował mieszkańców Warszawy o tym, że w komorze kolektora praskiego pod ulicą Jagiellońską,
u zbiegu z ulicą ks. I. Kłopotowskiego, znajdują się dwie tablice
pamiątkowe w językach polskich i rosyjskim. Trudno czytelny w wyniku upływu
czasu napis na nich brzmi: „Kamień położony przez pełniącego obowiązki
prezydenta miasta Warszawy W. Litwińskiego na pamiątkę rozpoczęcia robót
kanalizacyjnych przedmieścia Pragi 20 października 1906 roku według projektu i
pod kierunkiem inżyniera W.H. Lindleya”.
Tablice w j. rosyjskim i polskim w komorze kolektora praskiego pod ulicą Jagiellońską
W październiku minęła 115. rocznica rozpoczęcia
kanalizowania Pragi pod kierunkiem Williama H. Lindleya. Miało to miejsce w
1906 roku. Tablice pozostaną na swoim miejscu, gdzie są od 115 lat, czyli w
komorze kolektora praskiego – poinformował rzecznik.
Informacja za:
https://radiowarszawa.com.pl/ponad-stuletnie-tablice-odkryte-na-pradze-przez-pracownikow-mpwik/