• O nas

  • O nas

  • Lindleyowie

  • Lindleyowie

  • E-biblioteka

  • E-biblioteka

  • Nasze archiwum

  • Nasze archiwum

  • Kontakt

  • Kontakt

  • Nowości

  • Nowości

  • Linki

  • Linki

Aktualności

Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego w Niemczech z W. Lindleyem w tle

Podczas Europejskiego Roku Dziedzictwa Kulturowego w Niemczech Gimnazjum Klosterschule w Hamburgu realizuje Projekt William Lindley. Zaczynamy od niego

Europejski Rok Dziedzictwa Kulturowego w Niemczech z W. Lindleyem w tle


 

W marcu 2017 roku Przewodniczący Niemieckiego Narodowego Komitetu ds. Ochrony Zabytków, Minister Kultury Brandenburgii oraz Minister Stanu ds. Kultury  zaprosili chętnych do udziału w Europejskim Roku Dziedzictwa Kulturowego w 2018 roku. Tegoroczny projekt odbywa się w Niemczech pod hasłem "Dzielenie Dziedzictwa („Heritage sharing)" i jest inicjatywą Niemieckiego Komitetu Narodowego ds. Ochrony Zabytków, Rządu Federalnego, państw federalnych i stowarzyszeń gmin w Berlinie. Biuro Koordynacji spodziewa się około 500 projektów i około 1000 wydarzeń w Niemczech w ciągu całego roku.

 

Uroczysta inauguracja roku odbyła się 8 stycznia 2018 roku w Wielkiej Sali Ratusza w Hamburgu.

 

Sześć szkół połączonych w sieć regionalnej otrzymała zadanie zapoznania się i zinterpretowania roli  pomników oraz budowli zabytkowych w przestrzeni miejskiej. Zespoły uczyć się będą dziedzictwa kulturowego swojego miasta jako części historii północnych Niemiec i zaangażowania na rzecz ochrony zabytków. 


Projekt William Lindley. Zaczynamy od niego



 



Gimnazjum Klosterschule w Hamburgu, w ramach projektu William Lindley. Zaczynamy od niego, skoncentrowało się na Williamie Lindleyu, brytyjskim inżynierze, który w Hamburgu zaprojektował  pierwsze nowoczesne wodociągi i podziemną kanalizację na kontynencie europejskim, pierwsze połączenie kolejowe i zaangażował się w przeprojektowanie portu. Jego wyniki zostaną zaprezentowane publicznie w ramach wystawy zorganizowanej przez Urząd ds. Ochrony Zabytków w Hamburgu.



Gmach Gimnazjum



https://denkmal-aktiv.de/schulprojekte/archiv/schulen-2017/gymnasium-klosterschule-hamburg/


Święta Wielkanocne 2012

ŻYCZENIA UDANYCH, MIŁYCH RODZINNYCH I RADOSNYCH ŚWIĄT WIELKANOCNYCH!

Święta Wielkanocne 2012

 Z OKAZJI ŚWIĄT WIELKIEJ NOCY ZARZĄD FUNDACJI SKŁADA NASZYM CZŁONKOM I SYMPATYKOM ŻYCZENIA UDANYCH, MIŁYCH RODZINNYCH I RADOSNYCH ŚWIĄT. TYM, KTÓRZY UDAJĄ SIĘ W PODRÓŻ PIĘKNEJ POGODY I WIOSENNEJ AURY!





ALLELUJA!
  • Archiwum
Slideshow Image 1 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2

Nowości

  • wszystkie
  • spotkania
  • książki
  • wystawy
  • Informacje prasowe
  • Ciekawostki
6766646261

I jeszcze raz wieże…

Najbardziej wzorową stronę stworzyła 3 października 2002 pani Małgorzata Łoś. Nie tylko postarała się o zdefiniowanie, co pod tym pojęciem należy rozumieć, jakie są ich rodzaje, ale przede wszystkim zamieszcza doskonałe serwisy fotograficzne wież z niezbędnymi informacjami. No i jeszcze to, że strona jest dwujęzyczna (polska i angielska) a także zamieszcza linki do stron międzynarodowych o takiej samej tematyce. Strona ideał!
Na fotografii "Królowa Wież" projektu Lindleyów
czytaj więcej

I jeszcze raz wieże…


Co to jest wieża ciśnień i jak działa?


Wieża ciśnień to budowla o charakterze technicznym. W jej górnej części umieszczony jest zbiornik wody. Woda gromadzona w zbiorniku rozprowadzana jest rurami do miejsc docelowych. Zbiornik w wieży umieszczony jest wysoko aby uzyskać odpowiednie ciśnienie rozprowadzanej wody. Do zbiornika woda doprowadzana jest za pomocą pomp. Ze zbiornika w wieży woda może być rozprowadzana do ostatecznych odbiorców poprzez sieć wodociągów bez dodatkowego zasilania, na zasadzie grawitacji (dlatego zbiornik wody musi być umieszczony na wyższym poziomie niż odbiorcy wody).

 


P.S. od Societas Lindleiana: w zasadzie tak. Autorka jednak nie wymienia dość popularnej kategorii urządzeń nazywanych „stand pipes”, "Standrohren" lub „rury stojące (kolumny wodne)”, tak jak np. wieża Lindleyów w Warszawie, choć trafnie opisuje ogólną zasadę ich działania. Ten drobny brak rekompensują jednak świetne fotografie!



 

Mój projekt – kolekcja wież ciśnień


Wieże ciśnień interesują mnie głównie ze względu na ich architekturę. Staram się uwieczniać na zdjęciach i pokazywać innym piękno tych budowli. Ale moje działania mają również charakter dokumentacyjny - celem jest zebranie zdjęć oraz informacji o wszystkich wieżach ciśnień w Polsce (istniejących i tych już zburzonych) i stworzenie swoistego archiwum.

Na mojej stronie pokazuję przede wszystkim zrobione przeze mnie lub otrzymane od innych zdjęcia wież ciśnień znajdujących się w Polsce.

Jeśli ktoś wie o jakiejś wieży lub zna jej historię, bardzo proszę o informacje:  losiolek@tlen.pl

 

http://www.wieze.republika.pl

Wieże, wieże…

Czy wiecie, że Warszawa tak naprawdę to ma aż siedem "wież ciśnień"? Pod tak ogólnie brzmiąca nazwą kryją się zarówno prawdziwe wieże ciśnień (Lindleya w Wodociągu Centralnym przy ulicy Koszykowej, Huta Warszawa, stara Gazownia), zbiorniki wodne („wodozbiory” Łazienki, Park Saski i Gruba Kaśka) czy wieże wodne kolejowe. Łączy je to samo piękno i specyficzna forma architektoniczna, podobna, choć w każdym przypadku inna. Na fotografii wieża ciśnień z lat 1950. w Hucie Warszawa.Fot. M.Potakiewicz
czytaj więcej

Wieże, wieże…

Wieże ciśnień to frapujący temat i nie brakuje amatorów ich uroku w naszym kraju. Pobieżny tylko przegląd poświęconych im stron internetowych robi wrażenie. Najbardziej imponującą kolekcję stworzył pan Marek Potakiewicz. Jego strona działająca od 1 września 2006 roku zawiera fotografie i krótkie opisy 644 wież krajowych i 40 zagranicznych.

Jak pisze we wprowadzeniu do swojej kolekcji:
„Wieże ciśnień (wieże wodne, Wassertürme, water towers, водонапорные башни, vodojemy, châteaux d'eau, torres de água, טנקים). Od drugiej połowy XIX wieku urozmaicają widoki stacji kolejowych oraz krajobrazy miast i miasteczek. Zawsze stanowiły najwyższy, najbardziej czytelny element infrastruktury wodociągowej, odpowiedzialny za stały i równomierny dopływ wody.Wody, która była doprowadzana do mieszkań, fabryk - i do parowozów na stacjach kolejowych.Zafascynowany klimatem tych budowli - często odchodzących w niebyt w zetknięciu z tzw. <<prozą życia>> - stworzyłem tę oto stronę. Stronę, która z czasem - mam nadzieję - przeistoczy się w katalog i archiwum wież ciśnień z terenów całej Polski”.



Pasja godna wielkiej pochwały!


http://www.wieze.geotor.pl/index.htm

 

 

22 marca Światowy Dzień Wody (World Water Day)

Światowy Dzień Wody (World Water Day) obchodzony jest dnia 22 marca i ustanowiony został w 1992 r. podczas konferencji ONZ w Rio de Janeiro, dotyczącej Środowiska i Rozwoju. Celem wydarzenia jest zwrócenie uwagi społeczności na całym globie na najważniejsze problemy związane z zasobami wody słodkiej na świecie oraz uświadomienie państwom członkowskim wpływu prawidłowej gospodarki wodnej na ich kondycję gospodarczą i społeczną. Na fotografii Bert Diphoorn z  UN-Habitat, odpowiedzialny w tym roku za temat przewodni Światowego Dnia Wody.
czytaj więcej

22 marca Światowy Dzień Wody (World Water Day)

Światowy Dzień Wody został ustanowiony rezolucją z 22 grudnia 1992 r. przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w ramach Agendy 21, w czasie konferencji UNCED w Rio de Janeiro (Brazylia). Powodem przedmiotowego był fakt, że ponad miliard ludzi na świecie cierpi z powodu braku dostępu do czystej wody pitnej.



Ideą corocznie odbywających się w dniu 22 marca obchodów Międzynarodowego Światowego Dnia Wody jest uświadomienie państwom członkowskim wpływu prawidłowej gospodarki wodnej na ich kondycję gospodarczą i społeczną. Pierwsze obchody odbyły się w roku 1993. Każdego roku Światowy Dzień Wody obchodzony jest pod innym hasłem. W roku bieżącym hasłem przewodnim Światowego Dnia Wody jest:
„Woda dla miast – w odpowiedzi na miejskie wyzwania”



Poniżej prezentujemy hasła, pod jakimi obchodzony był na świecie Światowy Dzień Wody w poszczególnych latach:
• 1994 – „Troska o wodę jest obowiązkiem każdego człowieka”
• 1995 – „Kobiety a woda”
• 1996 – „Woda dla spragnionych miast”
• 1997 – „Zasoby wodne świata: czy ich wystarczy”?
• 1998 – „Wody podziemne – niewidoczne zasoby”
• 1999 – „Wszyscy mamy wpływ na wykorzystanie wody”
• 2000 – „Woda dla XXI wieku”
• 2001 – „Woda a zdrowie”
• 2002 – „Woda dla rozwoju”
• 2003 – „Woda dla przyszłości”
• 2004 – „Woda i kataklizmy”
• 2005 – „Woda dla życia”
• 2006 – „Woda a kultura”
• 2007 – „Radzić sobie z niedoborem wody”
• 2008 – „Woda a warunki sanitarne”
• 2009 – „Woda w zmieniającym się świecie”
• 2010 – „Czysta woda dla zdrowego świata”

W dniu  18 marca w Fabryce Trzciny odbył się koncert z okazji Światowego Dnia Wody. Sidney Polak, Marika i Afrykasy sunSystem zagrali koncert na rzecz społeczności borykających się z brakiem dostępu do wody pitnej. Przed koncertem ambasadorowie Kampanii Wodnej - Agata Buzek i Piotr Adamczyk zaprezentowalią działania Polskiej Akcji Humanitarnej w Sudanie Południowym i Autonomii Palestyńskiej.



To już druga edycja imprezy organizowanej przez Polską Akcję Humanitarną z okazji Światowego Dnia Wody przypadającego na 22 marca, który w tym roku odbywa się pod hasłem: "Woda dla miast. Odpowiadając na miejskie wyzwania". Ten temat ma zwrócić uwagę na trudne położenie mieszkańców miast, którzy są pozbawieniu dostępu do czystej wody pitnej.



W dniu 20 marca MPWiK zaprosił na zwiedzanie dwóch strategicznych i niedostępnych na co dzień obiektów wodnych w Warszawie. O godz. 12.30, 13.40 i 15.00 z Płyty Desantu odjeżdżały autokary, które zabiorą chętnych do zabytkowej Stacji Filtrów i Grubej Kaśki, gdzie tunelem będzie można przejść pod Wisłą.



http://www.aktivist.pl/wydarzenie/eventId,637453,swiatowy-dzien-wody-w-rytmach-reggae-wydarzenie.html

Z historii „martyrologii wodociągowej”


Budowa nowoczesnych wodociągów przez Williama Lindleya w połowie XIX wieku w Hamburgu wyeliminowała popularny zawód nosiwody. Był on nadal obecny na przedmieściach, ale eleganckie centrum miasta takiej postaci już nie potrzebowało. Zanik tego zawodu zapoczątkował romantyczną „martytologię wodociągową”.


czytaj więcej

Z historii „martyrologii wodociągowej”

Budowa nowoczesnych wodociągów przez Williama Lindleya w połowie XIX wieku w Hamburgu wyeliminowała popularny zawód nosiwody. Był on nadal potrzebny na przedmieściach, ale eleganckie centrum miasta takiej postaci już nie potrzebowało. Zanik tego zawodu zapoczątkował romantyczną „martytologię wodociągową”.



W dniu 15 marca 1854 roku w przytułku dla ubogich w Hamburgu zmarł Johann Wilhelm Bentz (ur. 1786) znany powszechnie pod pseudonimem "Hummel". Sławę swą wśród mieszkańców ta barwna postać zawdzięczała książce "Rozmowy z Goethem". W XIX wieku ogłoszono go pierwszym bezrobotnym i pierwszą ofiarą wodociągów Lindleya. 


 


Johann Wilhelm Bentz (Hummel)



Do dnia dzisiejszego podobizna Hummela reprodukowana jest w wielu przewodnikach i książkach o starym Hamburgu. To on wyrzeźbiony jest na jednym z rogów pięknego drewnianego zajazdu w Bergedorf. W okresie międzywojennym zyskał tak dużą popularność, że 18 września 1938 roku mieszkańcy Hamburga wybudowali mu pomnik na rogu Rademachergang i Breiter Gang w formie studni z jego postacią. Obecnie jest to jedna z pamiątek turystycznych tego miasta.

Drewniana wieża ciśnień w Warszawie

Całkowicie drewniane wieże ciśnień pod koniec w XIX wieku należały już do rzadkości. Te przy stacjach kolejowych najczęściej były murowane a z drewna, celem odciążenia konstrukcji, wykonane były jej górne elementy. W Warszawie taka całkowicie drewniana wieża postawiona została przy budynku (również drewnianym)  stacji Grochów. Szła tędy kolejka wąskotorowa łącząca Jabłonnę  z Pragą i Karczewem. Wieża ta była wieżą wodną (zbiornikiem), z której uzupełniana była woda w kotle parowozu. Wieża na Grochowie i pozostałe drewniane budynki stacji Grochów spłonęły podczas wrześniowego oblężenia Warszawy w 1939 r. Kolejka była stopniowo zamykana w latach 50. i 60.
czytaj więcej

Drewniana wieża ciśnień w Warszawie

Historię tej podwarszawskiej kolejki przypomniał Jerzy S. Majewski. Kolejka jabłonowska łączyła Jabłonnę z Pragą i Karczewem. Jej główna stacja znajdowała się przy moście Kierbedzia, warsztaty i parowozownie zaś w rejonie obecnego ronda Wiatraczna.



Budowę kolei podjęto w 1898 r. Inicjatorem przedsięwzięcia było Towarzystwo Akcyjne Wąskotorowej Drogi Żelaznej Jabłonna - Wawer. (…) W maju 1899 r. zaczęto układanie torów od mostu Kierbedzia w kierunku Jabłonny, potem zaś w stronę Wawra. 


Otwarcie kolejki nastąpiło w listopadzie 1900 r., odcinek do Wawra uruchomiono 4 stycznia 1901 r. Główne budynki stacyjne wznosiły się w Jabłonnie, Wiśniewie, przy Moście (stacja Most) na Grochowie i w Wawrze. Już w 1903 r. podchwycono pomysł przedłużenia kolejki aż do Karczewa, ale wtedy zabrakło pieniędzy. Ostatecznie linię wydłużono w latach 1912-14. Stało się tak dzięki utworzeniu w 1911 r. Towarzystwa Akcyjnego Warszawskich Dróg Żelaznych Podjazdowych, w skład którego weszły kolejki Wilanowska, Grójecka i Jabłonowska.


Większościowy pakiet akcji miał kapitał belgijskidopomógł w sfinansowaniu nowego taboru dla trzech kolejek i w modernizacji ich infrastruktury. Nowe szyny z Wawra do Karczewa były cięższe niż kładzione wcześniej. Budowa wiązała się z dużą inwestycją inżynieryjną, jaką był nowy sześcioprzęsłowy most o żelbetowej konstrukcji przerzucony przez Świder. Do dziś zachował się ślad kolejki od Anina po Falenicę w przebiegu obecnych ulic Mrówczej i Mozaikowej.


Fragmenty tekstu  i fotografia  pochodzą z artykułu Jerzego S. Majewskiego  opublikowanego w "Gazecie Wyborczej" z dnia 27 czerwca 2003 r.


http://miasta.gazeta.pl/warszawa/1,34880,1557212.html?as=2&ias=2

http://www.kolej.one.pl/index.php?dzial=linie&id=1152&okno=informacje&od=6&do=6

 

Przejdź do strony:
  • << Pierwsza
  • < Poprzednia
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • Następna>
  • Ostatnia >>
Societas Lindleiana, wszelkie prawa zastrzeżone
  • O nas
  • Lindleyowie
  • E-biblioteka
  • Nasze archiwum
  • Kontakt
  • Linki
Projektowanie stron internetowych: www.bedweb.pl