• O nas

  • O nas

  • Lindleyowie

  • Lindleyowie

  • E-biblioteka

  • E-biblioteka

  • Nasze archiwum

  • Nasze archiwum

  • Kontakt

  • Kontakt

  • Nowości

  • Nowości

  • Linki

  • Linki

Aktualności

Hoppe, Lindley, WPG, kartografia warszawska 1641-2009

Pod koniec marca 2009 roku w Muzeum Warszawskiego Przedsiębiorstwa Geodezyjnego miała miejsce ważna wystawa varsavianistyczna pt. „Hoppe, Lindley, WPG, kartografia warszawska 1641-2009”. Wystawę zorganizowało Warszawskie Przedsiębiorstwo Geodezyjne Spółka Akcyjna (WPG SA) przy współpracy Archiwum Państwowego m.st. Warszawy (APW).

Hoppe, Lindley, WPG, kartografia warszawska 1641-2009


Pod koniec marca 2009 roku w Muzeum Warszawskiego Przedsiębiorstwa Geodezyjnego miała miejsce ważna wystawa varsavianistyczna pt. „Hoppe, Lindley, WPG, kartografia warszawska 1641-2009”. Wystawę zorganizowało Warszawskie Przedsiębiorstwo Geodezyjne Spółka Akcyjna (WPG SA) przy współpracy Archiwum Państwowego m.st. Warszawy (APW). Kustoszem wystawy był Paweł Weszpiński, który opiekuje się kartografią a w szczególności tzw. planami Lindleyowskimi w APW.  


Podtytuł: „Wystawa w 150. rocznicę urodzin Josepha Lindleya”, wiąże się z najmłodszym z Lindleyów, Wystawa przypomni raz jeszcze, że wodociągi i kanalizację, a także nowoczesny pomiar Warszawy zawdzięczamy rodzinnej firmie angielskich inżynierów cywilnych, ojca Williama Lindleya (1808-1900), synów Sir Williama Heerleina Lindleya (1853-1917), Roberta Searlsa (1854 – 1925) i Josepha (1859-1906).



Fot. P. Weszpiński (pierwszy od prawej)



"Hoppe, Lindley, WPG, kartografia warszawska 1641-2009, Muzeum Warszawskiego Przedsiębiorstwa Geodezyjnego, Warszawa marzec-maj 2009. Kustosz wystawy: Paweł Weszpiński. Wstęp do katalogu: Ryszard Żelichowski.

Wizyta rodziny Lindleyów w Baku

W dniach 7-13 kwietnia 2014 roku czterech członków rodziny Lindleyów z Niemiec, Szwajcarii i Szkocji, wraz z prezesem Societas Lindleiana i jego żoną odwiedzili ostatnią inwestycję W.H. Lindleya w Baku (Shollar). Na fot. obok W.H. Lindley i H. Tagiyev w Shollar w 1901 r.

Wizyta rodziny Lindleyów w Baku

W dniach 7-13 kwietnia 2014 roku czterech członków rodziny Lindleyów z Niemiec, Szwajcarii i Szkocji, wraz z prezesem Societas Lindleiana i jego żoną, otrzymało zaproszenie na konferencję państw regionu morza Kaspijskiego (CATEC – Caspian Aqua Technologies Exhibition and Conference), zorganizowaną w Baku przez Azersu OJSC (Państwowe Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia w Wodę, otwarta spółka akcyjna). Azersu zorganizowało nam wspaniały program, dzięki któremu mogliśmy nie tylko poznać historię Republiki, miasta i wielkich przemian dokonanych przez prezydentów Hejdara Alijewa i Ilhama Alijewa, ale także odwiedzić miejsca, w których pracował William H. Lindley. Mogliśmy na własne oczy zobaczyć źródło wody pitnej dla Baku w Shollar, z którego przewodem na długości około 180 km jest ona transportowana do miasta.

 

Grupa pracowników przedsiębiorstwa Azersu z gośćmi z  rodziny Lindleyów oraz prezesem i jego żoną. Od lewej: Manaf Suleymanov, Xadija Abdullayeva, Ryszard Żelichowski, Hanna Żelichowska, Alexander Caspar, Tasognov Abdulbagi, Karin Deubner, Hijran Aliyeva-Sztrauch, Catharina Porter, Eugen Deubner i Shakir Mammadov pod pomnikiem H. Tagiyeva w Shollar

  • Archiwum
Slideshow Image 1 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2 Slideshow Image 2

Nowości

  • wszystkie
  • spotkania
  • książki
  • wystawy
  • Informacje prasowe
  • Ciekawostki
434240

Marie Lindley (1926-2010)

W dniu 17 lipca 2010 roku w miejscowości Sutton (hrabstwo Surrey) w Wielkiej Brytanii, w wieku 84 lat zmarła nagle Marie Lindley, prawnuczka Williama Lindleya, budowniczego warszawskich wodociągów i kanalizacji.

czytaj więcej

Marie Lindley (1926-2010)


Marie Lindley (1926-2010)



W dniu 17 lipca 2010 roku w miejscowości Sutton (hrabstwo Surrey) w Wielkiej Brytanii, w wieku 84 lat zmarła nagle Marie Lindley, prawnuczka Williama Lindleya, budowniczego warszawskich wodociągów i kanalizacji.



Marie, córka Edwarda Searlesa Lindleya i Heleny Spencer, przyszła na świat w Newcastle-on-Tyne, w dniu 6 stycznia 1926 roku. Podtrzymując rodzinną tradycję, Marie rozpoczęła naukę w Cambridge, studiując w latach 1944-1947 w Newnham College mechanikę. Zaraz po studiach wstąpiła do brytyjskiej Służby Kolonialnej (Colonial Service) i w jej ramach udała się najpierw do Ugandy a potem do Kenii, budując tam zbiorniki retencyjne i dozorując inne prace z zakresu budownictwa wodnego. Gdy Kenia uzyskała niepodległość w 1963 roku, Marie Lindley powróciła do Londynu.  Rozpoczęła tam pracę w firmie Rofe, Kennard & Lapworth, jako konsultantka do spraw technicznych. Pracowała tam do marca 1991 roku. Przez kolejne dwa lata Marie Lindley podejmowała się jeszcze prac zleconych w swoim zawodzie. Od 1993 roku oddała się przede wszystkim podróżowaniu i pracy społecznej.



W 1968 roku Maria Lindley zasiadła w Radzie prestiżowej Institution of Civil Engineers, jako druga kobieta w historii tej organizacji, zaś w 1974 roku została wybrana ponownie w jej skład.



Warszawę Marie Lindley odwiedzała wielokrotnie, po raz pierwszy w maju 1994 roku. "Jestem pod wrażeniem zarówno jakości materiałów, jak i pracy ludzkiej sprzed ponad stu lat" - brzmi wpis w księdze pamiątkowej w Miejskim Przedsiębiorstwie Wodociągów i Kanalizacji. Była ostatnią "kapłanką techniki" z pięciu pokoleń inżynierów w rodzinie Lindleyów. Z nią też kończy się epoka romantycznej ekspansji angielskiej myśli technicznej, która wraz ze zmierzchem imperium brytyjskiego nieodwracalnie odchodzi do historii. Ceremonia pogrzebowa, w obecności członków rodziny i grona przyjaciół, miała miejsce 19 sierpnia w Randalls Park Crematorium w miejscowości Leatherhead w hrabstwie Surrey.



Ryszard Żelichowski

Prezes Towarzystwa Societas Lindleiana

Szaleńcza inicjatywa: IN LINDLEY WE TRUST!

„Pamiętacie ostatnią scenę filmu Kanał ? 56 dzień Powstania, zdziesiątkowany oddział porucznika Zadry po nieudanej próbie przebicia się przez oddziały niemieckie podejmuje decyzję o zejściu do kanałów, aby przedostać się do Śródmieścia. W krętych, podziemnych korytarzach oddział rozpada się na trzy grupy. Rannego Koraba prowadzi łączniczka Stokrotka - resztkami sił, wyczerpani docierają do kraty, która zamyka wylot z kolektora nad Wisłą - oboje giną”. To wstęp do strony internetowej PENTRATORS SCAVENGERS TEAM :
czytaj więcej

Szaleńcza inicjatywa: IN LINDLEY WE TRUST!

„Pamiętacie ostatnią scenę filmu Kanał ? 56 dzień Powstania, zdziesiątkowany oddział porucznika Zadry po nieudanej próbie przebicia się przez oddziały niemieckie podejmuje decyzję o zejściu do kanałów, aby przedostać się do Śródmieścia. W krętych, podziemnych korytarzach oddział rozpada się na trzy grupy. Rannego Koraba prowadzi łączniczka Stokrotka - resztkami sił, wyczerpani docierają do kraty, która zamyka wylot z kolektora nad Wisłą - oboje giną”. To wstęp do strony internetowej PENTRATORS SCAVENGERS TEAM :

http://penetratorscavengerteam.blogspot.com/2010/11/in-lindley-we-trust.html


Grupa młodych „penetratorów”, jak siebie nazywają w listopadzie 2010 roku weszła do jednego z kanałów lindleyowskich z hasłem „Zapalamy świeczki, aby uczcić tych, których niegdyś zepchnął tu tragiczny los”. Niesamowity reportaż fotograficzny zaczyna się od komentarza: „Być może ta sama krata i tak jak wtedy zamknięta, jednak jest jedna różnica ... oni za wszelką cenę chcieli wyjść, my chcieliśmy wejść...”. Wiele fotografii i niesamowita atmosfera z filmikiem na youtube i mrocznym utworem muzycznym zespołu/tytułem utworu „ Kanalyzer".




Wieczorem 17 czerwca 2009 roku „penetratorzy” wybrali sie na LINDLEY WALKING!



http://penetratorscavengerteam.blogspot.com/2009/06/lindley-walking.html

Konkurs „Ławeczka Lindley’a”

Konkurs „Ławeczka Lindley’a”

MPWiK ma pomysł na ławeczkę-pomnik, który stałby na warszawskim Podzamczu, na nowotworzonym skwerze miejskim.


czytaj więcej

Konkurs „Ławeczka Lindley’a”

MPWiK ma pomysł na ławeczkę-pomnik, który stałby na warszawskim Podzamczu, na nowotworzonym skwerze miejskim.


Projekt rzeźby naturalnej wielkości Williama Heerleina Lindleya zapatrzonego w fontannę (w bezpośrednim sąsiedztwie ławeczki) siedzącego na ławeczce (choć może niech on stoi oparty o te ławeczkę?). Ławeczka w skali 1:1 wpisana byłaby w ciąg ławek miejskich. Konkurs ogłoszony został 28 stycznia 2011 roku. JESTEŚMY ZA!!!


Może taka, jak ta w Łodzi (Biuro Budowy Wodociągów i Kanalizacji)?

Przejdź do strony:
  • << Pierwsza
  • < Poprzednia
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • Następna>
  • Ostatnia >>
Societas Lindleiana, wszelkie prawa zastrzeżone
  • O nas
  • Lindleyowie
  • E-biblioteka
  • Nasze archiwum
  • Kontakt
  • Linki
Projektowanie stron internetowych: www.bedweb.pl